تنها نقطه شکست Single point of failure – SPOF
«تنها نقطه شکست» ( Single point of failure – SPOF ) بخشی از یک سیستم است که در صورت خرابی یا شکست، کل سیستم را از کار کردن باز می‌دارد . SPOFها برای سیستمی که به دسترسی یا قابلیت اطمینان بالا متکی است، نامطلوب هستند، خواه یک کسب‌وکار یا برنامه نرم افزاری باشد یا سایر سیستم‌های صنعتی.
سیستم‌ها را می‌توان با افزونگی (بکاپ یا نسخه پشتیبانِ اضافه) در تمام تنها نقاط شکست بالقوه، قوی ساخت. افزونگی را می‌توان در سطوح مختلف به دست آورد.
ارزیابی تنها نقطه شکست بالقوه شامل شناسایی اجزای حیاتی یک سیستم پیچیده است که در صورت خرابی، باعث شکست کامل کل سیستم می‌شود. سیستم‌های بسیار قابل اعتماد نباید به هیچ یک از چنین اجزایی متکی باشند.
به عنوان مثال، صاحب یک شرکتِ مراقبت از درختان کوچک ممکن است تنها صاحب یک دستگاه خردکنِ چوب باشد . اگر خردکن خراب شود، ممکن است نتواند کار فعلی خود را تکمیل کند و ممکن است مجبور شود کارهای آینده را نیز لغو کند تا زمانی که بتواند جایگزینی پیدا کند. مالک شرکتِ مراقبت از درخت ممکن است قطعات یدکی را برای تعمیر چوب خردکن آماده داشته باشد، تا در صورت خرابی به کار آیند. در سطح بالاتر، این شرکت ممکن است یک خردکن دیگر بخرد تا بتواند آن را نیز به محل کار بیاورد. در نهایت، در بالاترین سطح، ممکن است تجهیزات کافی برای جایگزینی کامل همه چیز در محل کار در صورت خرابی‌های متعدد را تهیه نماید.
