روز بهره وری و بهینهسازی مصرف
1 خرداد روز بهره وری و بهینهسازی مصرف میباشد. به این بهانه تصمیم گرفتیم تعریف بهره وری و مصرف بهینه را یک بار دیگر یادآور بشویم.
بهرهوری (Productivity) از مفاهیم علم اقتصاد و مدیریت است که چنین تعریف میشود: «مقدار کالا یا خدمات تولید شده در مقایسه با هر واحد از انرژی یا کار هزینه شده بدون کاهش کیفیت یا به این شکل: اثربخشی به همراه کارایی». به دیگر سخن، بهرهوری، عبارتست از، بدست آوردن حداکثر سود ممکن، با بهرهگیری و استفاده بهینه از نیروی کار، توان، استعداد و مهارت نیروی انسانی، زمین، ماشین، پول، تجهیزات، زمان، مکان و…به منظور ارتقای رفاه جامعه. بهرهوری به نسبت کار انجام شده به کاری که باید انجام میشده اطلاق میشود.
بایستی توجه داشت که واژه بهرهوری با گسترش انقلاب صنعتی و جهت افزایش سودمندی حاصل از نیروی کار، سرمایه و مواردی از این دست گسترش یافت ولی اصطلاح بهرهوری آب در چند ساله اخیر و به دلیل کمبود این ماده ارزشمند گسترش یافتهاست.ولی به نظر من به دست آوردن حداکثر سود ممکن واستفاده از نیروی بهینه.
در ادامه به بررسی راهکارهای چند کشور مختلف در جهت بهینهسازی مصرف میپردازیم:
فیلیپین: 1. قوانین مربوط به آگاهسازی و انعکاس آن در رسانههای ارتباط جمعی،2. انتقال تکنولوژی در مدیریت انرژی، 3. تدوین استانداردهای انرژی در ساختمانها و صنایع و بخشهای مصرف، 4. کمکهای خارجی جهت DSM در فیلیپین و همچنین برنامه پایلوت، 5. اجباری کردن رعایت استانداردها در کارآیی انرژی
تایلند: 1. وضع قوانین و مقررات برای اجرای مدیریت انرژی برای کاهش شدت مصرف در صنایع و ساختمانها، 2. تامین و ضمانت عرضه انرژی از طریق متنوع کردن منابع، 3. تشویق مشارکت بخش خصوصی در زمینه انرژی، 4. حمایت از محیط زیست، 5. تجدیدنظر در قیمتهای انرژی، 6. تصویب قانون صرفه جویی انرژی 1992، 7. وضع قوانین برای سیستم نظارت و ارزیابی روشهای بهینه، 8. تقویت نیروی انسانی از طریق تربیت مدیران انرژی ماموران دولتی، 9. آگاهسازی و اطلاع رسانی به مردم
هند: 1.تصویب و اجرای قوانین صرفه جویی انرژی، 2.معافیت های مالیاتی و گمرکی ساخت موتورهای کارا، 3. ایجاد بانک توسعه صنعتی، 4. برنامههای توجیهی و آگاهسازی، 5. تدوین استانداردهای انرژی، 6. اجرای برنامه های ممیزی انرژی
کره جنوبی: 1.قانون مدیریت حرارت، 2.قانون استفاده منطقی و بهینه از انرژی، 3. قانون عرضه انرژی منطقه ای، 4.قانون حفاظت از محیط زیست، 5. استاندارد کارایی انرژی برای یخچال،کولرها و دیگر وسایل برقی، 6. قوانین کنترل انرژی برای دیگ بخار، کورهها و تاسیسات صنعتی دیگر، 7. کنترل انتشار آلودگی برای وسایل نقلیه و صنایع.
ژاپن: 1.قانون مصرف منطقی انرژی در سال 1979 تدوین استانداردها و ضوابط صرفه جویی انرژی، 2. در سال 1993 دولت ژاپن قانون صرفه جویی انرژی را مورد تجدید نظر قرار داد. 3. تشویقهای مالی و مالیاتی جهت امکانات و ابزارهای صرفه جویی انرژی، 4. تهیه معیارهای انرژی برای کارخانجات، 5. تشویق و توسعه فناوریهای صرفه جویی انرژی، 6. بالا بردن سطح آگاهی مردم در صرفه جویی انرژی، 7. پایین آوردن نرخ مالیات برای کارخانجات و ساختمانهای اداری که امکانات و تسهیلات صرفه جویی انرژی را در نظر میگیرند.
چین: 1.تصویب قوانین مدیریت صرفه جویی انرژی در سال 1986، 2. وضع نمودن قوانین اجرایی صرفه جویی انرژی و طراحی قوانینی جهت 27 پروسه، 3. تصویب قانون ملی صرفه جویی انرژی
نیوزیلند: (اجرای برنامه عمومی تحت عنوان انرژی هوشمند.) 1. توسعه بازار انرژی بر پایه اقتصاد، 2. حذف یارانهها از بخش انرژی، 3. پشتیبانی از تولیدات داخلی،4. صرفه جویی در منابع و محیط اطراف، 5. رقابت در فعالیتهای تجاری انرژی، 6. شکل گیری بازار برق، 7. فناوریهای جدید و توانا از نظر رقابت، 8. تهیه کدهای ساختمانی از نقطه نظر کارایی انرژی، 9. حداقل بهبود استانداردهای انرژی.
مالزی: 1.کنترل آلودگی وسایل نقلیه و صنایع، 2. تجزیه و تحلیل آثار زیست محیطی برای پروژههای آلودهکننده محیط زیست اجباری جهت تجزیه و تحلیل آثار محیط زیست برای صنایع و برق، 3. کنترل آلودگی جهت وسایل نقلیه و صنایع
اندونزی: 1. وضع قوانین اجباری جهت تجزیه و تحلیل آثار محیط زیست برای صنایع و برق 2. کنترل آلودگی جهت وسایل نقلیه و صنایع
کانادا: برنامههای کلان در زمینههای آموزشی، نمایشی، انگیزشی در جهت افزایش کارایی انرژی
برزیل: وضع قوانین در جهت بهبود و هدفیابی، افزایش آگاهسازی در کلیه زمینهها، دخالت دادن جامعه مدنی در زمینه انرژی
فرانسه: برنامه گسترده مدیریت تقاضا در برق
انگلیس: وضع قوانین مختلف جهت بهره برداری از تکنولوژیهای مناسب و حمایت محیط زیست